بعضي از كلمات و جمله ها در فرهنگ لغات عاميانه ما جا باز كرده, كه نميدونم چرا و چگونه پيدا شده. يكي از اونا اين عبارته: ” زن ذليل“ اين طرز فكر غلط كه كاراي مربوط به خونه, مثل آشپزي و ظرفشويي و ... به عهده زنه, چنان در فرهنگ ما جا افتاده كه اگر آقايي در اين كارا به همسرش كمك كنه اونوقت در ديد عاميانه متهم به زن ذليل بودن مي شه. و همين فرهنگ غلط باعث شده بسياري از آقايون ترجيح بدن كمكهاشون مخفيانه و دور از ديد ديگران باشه. متاسفانه با همه تغييراتي كه جامعه ما داشته, تقليد زياد به زندگي غربي و ادعاي روشنفكري و ... ولي اين حس مردسالاري هنوز در مردهاي ما وجود داره و گاهي براي اثبات مردانگي ! در مقابل اين كمكها مقاومت ميكنند و شايد براي ثابت كردن اينكه زن ذليل نيستن! ديشب با بهروز تصميم گرفيتم كمي پياده روي كنيم. ضمن پياده روي چون تند تند ميرفتيم چند بار بند كفشم باز شد و من ميبستم. بار آخر كه باز شد, بهروز خنديد گفت سربازي نرفتي كه بتوني بند كفشت رو ببندي بذار برات محكم كنم. بعد خم شد بند كفشم رو محكم بست(انصافن هم خوب و محكم بست كه ديگه تا خونه باز نشد:) چند متر اونطرف تر دوتا پسرجوون بودن كه داشتن نگامون ميكردن. وقتي نزديكشون رسيديم هر دو با هم گفتن: ”بيچاره ِ زن ذليل!“ من تعجب كردم كه چرا اينو گفتن. ولي بهروز خنديد و گفت حدس ميزدم اينو بگن چون با تعجب نگاه ميكردن. من كه عصباني شده بودم گفتم كمك كردن براي بستن بند كفش نشانه زن ذليليه؟! اين جوونها با اين ظاهر و تيپي كه واسه خودشون درست كردن , در لباس پوشدن و مد رو دست غربي ها زدن ولي شعور و فرهنگشون ...!