هیچوقت دوست ندارم با تندی در مورد ظلم به زنان و نامردی های بعضی به ظاهر مردان حرف بزنم, ولی وقتی مظلومیت او را می بینم و این همه زجری که در این سال ها کشیده و توهین ها و تحقیرهایی که شده و اشک هایی که ریخته, نمی توانم آرام باشم.
آیا تمام این ظلم هایی که به او رفته بخاطر بی کسی و بدون حامی بودنش است و یا بخاطر مظلومیتش؟ آیا اگر او هم حامی داشت و می توانست از خودش دفاع کند ,باز هم آن حیوان او را آزار می داد؟ او همیشه فقط اشک ریخته و سکوت کرده و به قول خودش آبروداری!... بخاطر بچه ها! ... پس خودش چی؟ ذره ذره آب شدنش را همه می بینیم ولی هیچ کاری هم نمی توانیم بکنیم جز اینکه به درد دل هایش گوش کنیم و دلداریش دهیم.
وقتی شنیدم بیماره و با وجود بیماریش باز هم تحقیر و اذیت شده دلم می خواست فریاد بزنم و از اینکه هیچ کس نمی تواند کمکش کند کلافه و عصبانی بودم.

بخاطر بیماری رحم , کورتاژ مصنوعی کرده. برای عمل کورتاژ نیاز به رضایت همسر داشت! او به تنهایی با آزانس رفته و یکساعت بعد همسرش به بیمارستان رفته, فرم را امضا کرده و منتظر عمل نشده! پرستار از او پرسیده نگران حال خانمت هستی؟! او هم گفته نه!
می گفت: نگران که نبود هیچ, قبل از عمل کلی هم توهین و تحقیر کرده که: چرا باید اینطور شده باشی؟! بخاطر اینکه پیش دکتر مرد رفتی و معلوم نیست ... !
شرم آوره! مردی که خودش مثل یک حیوان پست و کثیف است این حرف ها را به زنی مظلوم بگوید, اورا باید خفه کرد و کشت! کسی نیست به او بگوید این درد را از تو حیوان کثیف گرفته از تو که برای عیاشی هایت به ...خانه های دوبی ,ترکمنستان- ترکیه و... می رفتی. تو حیوان کثیف که به مرد بودنت افتخار می کنی!
با تمام دردهایی که داشت اشک می ریخت و می گفت: چرا باید این بلاها سر من بیاد که من را بیشتر محتاج و خار این مرد کند؟!

فکر می کنید چه تعداد از این مردان در جامعه ما وجود دارند؟! مردانی که با این همه پستی ولی بخاطر موقعیت شغلی و پولشان در اجتماع مورد احترام هستند! (این حیوان میلیاردره)

وقتی می دیدم دوستان جوانم به دنبال گرفتن حق خود برای رفتن به استادیوم ورزشی هستند با خودم می گفتم ای کاش آنها به دنبال حق مهمتری بودن, قانون حمایت از زنان مظلوم و بدون حامی! یک قانون واقعی و نه لفظی و تشریفاتی. قانونی که زنانی مثل او را حمایت کنند و او نگران طلاق و آینده فرزندان و خودش نباشد. قانونی که پول شوهر او نتواند جلوی حق او را بگیرد!

پ.ن1: در مورد این موضوع در خانه با سه تا« به» صحبت کردیم ... بحث کردیم ... گفتم.... گفتند ....
گفتند باید حقش را بگیره؟
گفتم با کدام قانون و حمایت کننده؟!
گفتند باید ترس از آبرو را بذاره کنار و ...
این بحث مثل همیشه به بحث کلی تر کشیده شد و در نهایت به تعصبات تو خالی و...
بهبودم گفت: این یک مسئله سنتی- فرهنگی در جامعه ما است به اسم «غیرت» که فقط در مردان ایرانی است!

پ.ن2: در این بحث ها بهروز(همسرم) مثل همیشه حق را به من می داد و از من دفاع می کرد . (به قول دوستی شوهر خوبی دارم و زیادی منو لوس کرده:)

***
غفلت فمينيست هاى ايرانى
(حمیدرضا جلایی پور)

مرد خوب در خانواده مردسالار:
-مرد خوب: مردى است كه براى اعضاى خانواده زحمت بكشد و نان آور خانه باشد، با قدرت از ناموس و اعضاى خانواده دفاع كند و غيرت بورزد، وظايف جنسى را انجام دهد، به بيان ديگر در مردانگى كم نياورد؛ اما عشق ورزيدن به همسرش را امرى ضرورى نمى داند.

زن خوب در خانواده مردسالار:
زن خوب: زنى است كه خانه دار خوبى باشد، بچه ها را به خوبى تر و خشك كند، از شوهرش اطاعت كند، در برآوردن نيازهاى جنسى همسرش كوتاهى نكند، و به شوهرش عشق بورزد، فعاليت زن در عرصه عمومى لازمه رشد او نيست بلكه محدود شدن او به امور خانه به مصلحت اوست و حضور او در عرصه عمومى مفسده خيز است

***

با زنی زجر کشیده از قشر زنان مظلوم بتازگی آشنا شدم , مطالب خواندنی وبلاگش را بخوانید.