در هر سفرم به بجنورد سعی کردم مطلبی در مورد بجنورد تهیه کنم. اینبار تصمیم گرفته بودم با اساتید موسیقی محلی بجنورد دیدار داشته باشم و با آنها صحبت کنم. از آقای ملک حسن صالحی کمک گرفتم و ایشان زحمت کشیده و آقایان آبچوری, ببی و قلی پور را به منزل خودشان دعوت کرده و در آنجا برنامه ای ضبط کردیم که برای من بسیار باارزشه. این استادهای پیر و هنرمند بجنوردی با سادگی و صفای خاص از خودشان, سازشان و ... صحبت کردن بعد هم با اجرای چند قسمت از موسیقی محلی, این برنامه را تکمیل کردن.
اگر آلبوم, شب- سکوت- کویر, شجریان را شنیده باشید در بخشی از آن موسیقی محلی شمال خراسان را گذاشته که همین بخش باعث زیبایی خاص ِآلبوم شده. نوازندگان آن: آبچوری(قوشمه)- ببی(دایره) و قلی پور(دوتار) بودند. این هنرمندهای اصیل و قدیمی بجنوردی سالهاست که به موسیقی مقامی شمال خراسان خدمت کردند و در جشنواره های مختلف شرکت کردند ولی این هنرمندهای ساده و بی تکلف بدلیل شرایط محیطی کمتر شناخته شده وهمواره مورد بی مهری قرار گرفته اند. زندگی خصوصی این سه بیر مرد مملو از رنج و مشکلات است .ولی همیشه با لبخند وساز خود باعث شادی ما شدن ولی ما هیچوقت سعی نکردیم درد آنها را بفهمیم. ,متاسفانه ما فقط از صورت خندان وهنر آنها لذت می بریم واز دل پردردشان بی خبریم! هر سه آنها سنین کهولت را با دنیائی از مشکلات , سختی و بیماری طی می کنند و بسیار نیازمند به کمک من وشما . از شنیدن شرایط سخت زندگی این اساتید از زبان خودشان دلم گرفت و تصمیم گرفتم شرایط آنهارا باشما در میان بگذارم تا با نظرات خوبتان, شاید بتوانیم کمی از مشکلات آنها را رفع و کمی از شادی که نوای ساز آنها به ما میده , جبران کنیم.
توضیحات در مورد این اساتید را در شیندخت و بجنورد می توانید بخوانید. قسمت خیلی کوتاهی از موسیقی آنها را به دلیل کندی نت به سختی توانستم آپلود کنم ( بخاطر سرعت پایین نت مجبور شدم خیلی کوتاه کنم)
*** تکمیلی در ساعت یازده و سی دقیقه صبح(دوم اردیبهشت)
راوی عزیز با مهربانی دست کمک برای یاری رساندن به این عزیزان را پذیرفت و با مهر همیشگی اش در وبلاگش از دوستان خوبش تقاضای کمک کرده. ممنونم راوی جان.
