واژه ‹ دروغ› در همه فرهنگ هاي لغت: ‹حرف نادرست و غير واقعي› معني شده ولي در فرهنگ لغت عاميانه و در بين مردم معنا هاي مختلفي پيدا مي كنه و دروغ ها درجه بندي مي شه و انواع مختلفي داره!
دروغ براي فريبكاري، دروغ مصلحتي، دروغ به خاطر پنهانكاري، دروغ شاخدار، دروغ به عنوان خالي بندي و چاخان، دروغ هاي ريزه ميزه كه جزو عادت روزانه در اومده و ... گاهي عده اي چنان به دروغ هاشون عادت كردند كه خودشون هم اونا رو باور مي كنن!

هميشه يادگرفتيم كه دروغ نگيم، دروغ گفتن كار درستي نيست، دروغگو دشمن خداست و ...! ولي با وجودي كه ادعا مي كنيم از دروغ گفتن بدمون مياد، بخاطر كوچكترين و بي اهميت ترين كارها به راحتي و در جلوي بچه ها دروغ مي گيم. هميشه هم براي دروغ هامون توجيه هاتي داريم. اين عادت دروغ گفتن به حدي در جامعه و فرهنگ ما جا افتاده كه به راحتي براي دروغ هامون قسم هم مي خوريم چه بسا از مقدساتمون و جون عزيزان مون هم مايه بذاريم.
هيچوقت فكر كرديد در روز چند بار دروغ مي گيد؟ در هفته و ماه و سال چي؟ و اين دروغ ها آيا فايده اي هم داشته؟ ضرر چي؟!

گاهي ما دوست داريم دروغ بشنويم، چون واقعيت تلخ و بعضي دروغ ها برامون خوشاينده! ولي دروغ هر چي كه باشه دروغه چه دروغي كه به عنوان فريب دادن كسي باشه و چه دروغهاي ريزه ميزه كه جزو عادات روزانه است در هر صورت باعث بي اعتمادي و عدم اطمينان در جامعه و افراد جامعه ميشه.

به هر حال اگه عادت به دروغ گفتن داريد بهتره كمي هم تمرين حافظه كنيد چون مي دونيد كه:



دروغگو كم حافظه است!