اگر گذرتون به دامغان افتاد, شیرینی خانگی اونجا رو امتحان کنید:)
یکی از بهترین دوستان دوران دانشجوییم که هنوز با هم تماس داریم, اعظم , که دامغانیه. او با وجودی که دهسال از من کوچکتره ولی خیلی با هم صمیمی هستیم . اگر اغراق نکنم او همیشه مرید من بود:)هر کار می خواست بکنه همیشه از من کمک و راهنمایی می خواست منم مثل خواهر بزرگتر تا جایی که می تونستم کمکش می کردم. حتا موقع ازدواجش , با من مشورت کرد و من نظرم رو گفتم, خوشبختانه همسر خیلی خوبی هم داره (همسرش متخصص قلبه) دامغانی ها در پختن شیرینی خانگی معروفن و بهترین شیرینی ها رو می پزن, مامان اعظم هم در پختن شیرینی خانگی استاد بود. تمام شیرینی مجلس عروسی اعظم رو خودش درست کرده بود و چقدر عالی. از همون سال های دانشجویی سهمیه من رو هم که همیشه یک چعبه بزرگ بود می فرستاد و هنوز هم این لطفش شامل حالم هست . دیروز یک جعبه از شیرینی های دستپخت مامان اعظم بدستم رسید. جاتون خالی چه شیرینی هایی! داشتن دوستان خوب هم نعمتیه:)
